2004… mam heb jij iets van pap gehoord??? Nee.
Na een scheiding, na 24 jaar huwelijk, heeft mijn ex man begeleidt wonen sinds een paarjaar. Gelukkig dicht bij ons in de buurt zodathij altijd bij de kinderen in debuurt is en ze bij elkaar kunnen zijn wanneer ze maar willen. En hij is altijd welkom bij ons. Na eindelijk weer lekker in zijn vel te zitten overlijdt hij plotseling op 54 jarige leeftijd aan een hartaanval. Buiten het verdriet om en vooral het verdriet van de jongens, voel ik een gevoel van lichtheid. Moet ik me schuldig voelen hierover?? Nee, volgens mij niet. Ik heb verdriet om mijn zoons maar zelf voel.ik me vrij. Vrij om eindelijk mijn eigen leven te leiden. Zonder me altijd zorgen te maken en problemen op te lossen voor mijn ex. Want ik vond dat ik dat moest blijven doen. Stom??? Nee dat deed ik voor mijn zoons. Vanaf nu begint voir mij het leven weer. Ik lach hardop.
Ik doe het rustig aan. Maar in het nieuwe jaar begint het te kriebelen. Durf ik een contactadvertentie te maken??? Morgen..
Sitetitel 